Σε θέλω (I Want You, 1998)

Αμέτρητα χιλιόμετρα κινηματογραφικού φιλμ έχουν αναλωθεί στην –άλλοτε επιφανειακή, άλλοτε βαθύτερη- απεικόνιση της φωτεινής πλευράς του έρωτα. Ο Michael Winterbottom επιλέγει να πορευτεί στην αντίθετη, δύσβατη λωρίδα της λεωφόρου, βυθίζοντας την ταινία του στη σκοτεινιά που ο έρωτας μπορεί να εκπέμψει. Μέσα από τα μάτια ενός μουγκού αγοριού, σκιαγραφεί το ανεκπλήρωτο του πόθου, την αφοσίωση μέσα από την απιστία, το σπαραγμό του ανέφικτου.

Με μια ιστορία που προσφέρει την αλήθεια της μέσα από μικρές δόσεις, ματιές από την κλειδαρότρυπα τόσο στο παρόν, όσο και σε ένα σκληρό και ανομολόγητο παρελθόν, αφιερώνεται σε ένα παράδοξο ερωτικό τρίγωνο με το μυαλό στον πεσσιμισμό και την ψυχή στο πάθος. Και αν σας θυμίσει πολλά από την Kοκκινη Ταινια του Kieslowski, είναι επειδή ο δημιουργός περιλούζει τον ερωτισμό του με Ευρωπαϊσμό, καθάρια σκοτεινό και λυτρωτικά επίπονο.

- ΟΛΑ ΣΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ… μα περισσότερο η άχρωμη φωτογραφία του Slavomir Idziak, η μαγευτική ερμηνεία της μετέπειτα πρωταγωνίστριας της Μούμιας Rachel Weisz, η απουσία εύπεπτου ρομαντισμού, μα πάνω απ’ όλα ο πόνος του έρωτα που επίμονα παραμελείται στον σύγχρονο κινηματογράφο.

- ΕΝΑΣ ΚΟΜΠΟΣ Η ΧΑΡΑ ΜΟΥ… επειδή απουσιάζει ο δυναμισμός της αμεσότητας ενός Jude ή ενός Μεινε μακρια μου.

- ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ… μελαγχολία χωρίς φραγμούς >> 7.5/10