Ονειρα (Yume, 1990)

Ένα αγόρι παρακολουθεί τη γαμήλια πομπή των αλεπούδων που λαμβάνει χώρα μόνο όταν συνυπάρχουν ήλιος και βροχή. Εξήντα ζωντανές κούκλες διαδηλώνουν σε μια πλαγιά για το κόψιμο των αγαπημένων τους ροδακινιών. Η φανταστική συνάντηση ενός γέρου με τον Van Gogh (τον οποίο υποδύεται ο Martin Scorsese). Μια μεραρχία νεκρών στρατιωτών διαβαίνει ένα σκοτεινό τούνελ. Πόλεμος και πυρηνική καταστροφή. Τα εκθαμβωτικά χρώματα της φύσης. Οκτώ οράματα απαράμιλλης ομορφιάς και αφηγηματικής δύναμης σφραγίζουν με εικόνες που κόβουν την ανάσα την οικουμενική ελεγεία του Akira Kurosawa.

Τα φαντάσματα των Ονείρων του προσκαλούν σε μια κατάνυξη παραστάσεων και ήχων, τόσο φυσική μα ταυτόχρονα και ουτοπική, που αναμειγνύουν το φανταστικό με το αληθινό, την ομορφιά της ζωής με την άβυσσο του θανάτου, τη χαρά της δημιουργίας με την οργή της καταστροφής. Χωρίς έμφαση στη συνοχή, αυτή η πληθωρική διαδήλωση εικόνων που εσωκλείουν τη δυναμική χιλίων λέξεων, μπορεί να αντιμετωπιστεί μονάχα ως μια δίωρη έκθεση ζωγραφικών πινάκων, όμοια της οποίας δεν έχει ξαναστήσει ο σύγχρονος κινηματογράφος.

- ΟΛΑ ΣΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ… σαν το ξύπνημα των πιο ζωντανών ονείρων.

- ΕΝΑΣ ΚΟΜΠΟΣ Η ΧΑΡΑ ΜΟΥ… εξαιτίας του μετά-αποκαλυπτικού συναισθηματισμού που εκβιάζει ο Kurosawa με τις τελευταίες του ιστορίες, δείγμα ενός αισιόδοξου οραματιστή που εμπιστεύεται –αφελώς- τη δύναμη της ανθρώπινης συνείδησης.

- ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ… ελεγεία >> 9/10